Diamox Parenteral Pdr Opl Inj Fl Inj 1 X 500mg

• Adjuvans bij de behandeling van eenvoudig chronisch glaucoom (open hoekglaucoom), secundair glaucoom en pre-operatief in geval van acuut glaucoom (gesloten hoekglaucoom)
• In combinatie met andere diuretica voor de behandeling van oedeem als gevolg van hartinsufficiëntie of het gebruik van geneesmiddelen, als men een effect op de verschillende delen van het nefron wenst te bereiken

Welke stoffen zitten er in dit middel?

Diamox 250 mg tabletten:

• De werkzame stof in dit middel is 250 mg acetazolamide.

• De andere stoffen in dit middel zijn natriumzetmeelglycolaat, polyvidon, calciumwaterstoffosfaat, maïszetmeel, magnesiumstearaat.

Diamox Parenteraal 500 mg poeder voor oplossing voor injectie:

• De werkzame stof in dit middel is natriumacetazolamide overeenkomend met 500 mg acetazolamide.

• De andere stoffen in dit middel zijn: natriumhydroxyde 40% /waterstofhydrochloride 10% tot een pH van 9,0-9,5 (zie rubriek 2 "Diamox bevat natrium").

Gebruikt u naast Diamox nog andere geneesmiddelen, heeft u dat kort geleden gedaan of gaat u dit misschien binnenkort doen? Vertel dat dan uw arts of apotheker. Dat geldt ook voor geneesmiddelen waar u geen voorschrift voor nodig heeft.

Dit geldt vooral voor geneesmiddelen zoals:

• Geneesmiddelen die met foliumzuur interfereren (bv. methotrexaat, pyrimethamine of trimethoprim);

• Geneesmiddelen om uw bloed te verdunnen (bv. warfarine);

• Geneesmiddelen om de suiker in het bloed te verlagen;

• Geneesmiddelen tegen epilepsie of stuipen (in het bijzonder fenytoïne, primidon of carbamazepine of topiramaat);

• Aspirine en verwante geneesmiddelen, bijvoorbeeld salicylzuur of cholinesalicylaat voor mondzweren;

• Geneesmiddelen die op dezelfde manier als Diamox werken (bekend als koolzuuranhydraseremmers, soms gebruikt voor de behandeling van verhoogde druk in het (de) o(o)g(en));

• Lithium (humeurstabiliserend geneesmiddel);

• Ciclosporine (onderdrukt het immuunsysteem);

• Geneesmiddelen voor uw hart, zoals hartglycosiden;

• Geneesmiddelen om de bloeddruk te verlagen;

• Amfetamines (werken stimulerend), kinidine (voor een onregelmatige hartslag);

• Methanamine (voorkomt urineweginfecties);

• Natriumbicarbonaattherapie (ter behandeling van aandoeningen met overmatig zuurgehalte in het lichaam).

1. Mogelijke bijwerkingen

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben. Niet iedereen krijgt daarmee te maken.

Bijwerkingen tijdens korte termijn behandeling zijn meestal niet ernstig.

 Diamox kan een allergische reactie veroorzaken: elke plotselinge kortademigheid, ademhalingsproblemen, zwelling van de oogleden, gezicht of lippen, jeuk of rash (vooral over uw ganse lichaam), overgevoeligheid voor zonlicht, huiduitslag of aandoeningen die gewoonlijk worden veroorzaakt door een reactie op geneesmiddelen moet onmiddellijk aan een arts gemeld worden;

 Diamox kan een invloed hebben op uw bloedcellen. Dit kan betekenen dat er een daling is van de productie van cellen die verantwoordelijk zijn voor het verstrekken van immuniteit (leukocyten), zuurstoftoevoer (erythrocyten) en/of normale bloedstolling (trombocyten). Het kan zijn dat u meer vatbaar bent voor infecties en dat uw bloed niet goed stolt. Als u keelpijn of koorts heeft, of als u blauwe plekken of kleine rode of paarse vlekken op uw huid merkt moet u onmiddellijk uw arts contacteren. Als uw spieren verzwakt voelen of als u stuipen heeft, neem onmiddellijk contact op met uw arts;

 Diamox kan een invloed hebben op de werking van de nieren. Neem contact op met uw arts als u de behoefte heeft om vaker dan normaal te plassen, als u pijn in uw onderrug heeft, als u pijn of een branderig gevoel bij het plassen heeft, als u erectieproblemen heeft;

 Neem onmiddellijk contact op met een arts als u een ernstige huidreactie krijgt: een uitslag met blaasjes gevuld met pus met een rode omringende huid (exanthemateuze pustulose). De frequentie van deze bijwerking is niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald).

Volgende bijwerkingen kunnen voorkomen:

Niet bekend (frequentie kan niet worden bepaald met de beschikbare gegevens):

 bij een lange termijn behandeling kan Diamox soms een invloed hebben op de hoeveelheid kalium en natrium in uw bloed. Uw arts zal waarschijnlijk bloedtesten laten uitvoeren om dit te controleren.

U kunt ook een botvermindering ervaren, of een te hoge of te lage bloedsuikerspiegel.

 depressie;

 verlamming, convulsies, hoofdpijn, slaperigheid, prikkelbaarheid, duizeligheid en mentale verwardheid;

 gevoelloosheid en tintelingen in de vingers of tenen (zoals een gebrek aan gevoeligheid ter hoogte van de extremiteiten en het aangezicht);

 dorst en verminderde smaakzin;

 gevoel van opwinding, roodheid, ongecontroleerde en onstabiele bewegingen en een verminderde interesse in seks;

 tijdelijke bijziendheid die doorgaans verdwijnt bij het verlagen van de dosis of stoppen van de behandeling;

 oorsuizen of gehoorstoornissen;

 hypotensie (lage bloeddruk);

 misselijkheid, braken, diarree, zwarte teerachtige stoelgang, verlies van eetlust;

 effecten op de lever die leiden tot gele verkleuring van de ogen en de huid;

 als u Diamox voor lange tijd gaat gebruiken, kan het risico op nierstenen toenemen;

 koorts, algemeen gevoel van onbehagen, vermoeidheid;

 pijn op de plaats van de injectie, roodheid;

 groeiachterstand bij kinderen;

 toename in de urinezuurspiegels;

 verminderd gezichtsvermogen of pijn in uw ogen als gevolg van vochtophoping in de vasculaire laag van het oog (choroïdale effusie of choroïdale loslating)

 als u last krijgt van kortademigheid of moeite krijgt met ademhalen. Dit kunnen symptomen zijn van vochtophoping in de longen (longoedeem). Hoe vaak deze bijwerking voorkomt, is niet bekend: dit kan niet worden bepaald op basis van de beschikbare gegevens.

Wanneer mag u dit middel niet gebruiken?

• u bent allergisch voor een van de stoffen in dit geneesmiddel. Deze stoffen kunt u vinden in rubriek 6 van deze bijsluiter.

• indien u allergisch bent voor sulfonamiden of sulfonamidederivaten;

• bij ernstige natrium- en kaliumtekorten of bij hoge chloorconcentraties in het bloed (uw arts zal u kunnen adviseren);

• bij ernstige nieraandoeningen of gestoorde nierfunctie;

• bij ernstige leveraandoeningen, met inbegrip van cirrose;

• bij een onvoldoende werking van de bijnieren - klieren boven de nieren (ook gekend als de ziekte van Addison);

• bij acidose (een verhoging van de zuurtegraad van het bloed) van verschillende oorsprong;

• indien u een bepaald type glaucoom heeft, bekend als niet-congestieve chronische groene staar met nauwe hoek glaucoom.

Glaucoom

• Chronisch glaucoom (open kamerhoek): 250 tot 1000 mg per 24 uur, gewoonlijk verdeeld over doses van 250 mg
• Secundair glaucoom en pre-operatief bij sommige gevallen van acuut congestief glaucoom (gesloten kamerhoek): 250 mg iedere 4 uur of 250 mg tweemaal daags bij kortdurende therapie
• Acute stadia: startdosis van 500 mg, gevolgd door 125 mg of 250 mg iedere 4 uur, afhankelijk van individuele condities.

Oedeem

• Gebruikelijke dosis: 250 tot 375 mg (5 mg/kg) éénmaal daags 's morgens gedurende 2 dagen, gevolgd door 1 dag rust